Seslerden ibaretmişiz.

Yok anladım sahiden ya da anlamadım senden.
Yok düşmüşüm aslında ya da hep yatay duruyorum
Bİr düşmüşüz aslında ya da hayal görüyoruz topluca
Seslerden ibaretmişiz ya da narsist bir melodimiyiz
Sahi hangi sanatkar ruhun iptidai başkaldırısıydık biz
Sanatının sürreal olgularını açıklayamayan bir acemi gibi
Neden sürtünerek ilerlemeyi seçmişiz ki
Düpedüz züppelik en değerlisi iken
Dur tahmin edeyim istemli değil bunlar
Öylesine kendiliğinden çıkagelmişiz.
Uzaklardan esip gelen yabani tohumlar gibi.
Öylesine işte…

Epica-Sensorium eşliğiyle…

alıntı: http://fethiparisa.sosyomat.com/blog/2282311

Bi kaç gündür düşünüyordum, aslında hepimiz birer melodiyiz, bir şarkıyız evrende diye. Az önce iste versin Google’da arattım benden başka böyle düşünen var mı diye, varmış! 🙂 Yukarıda alıntıladığım şiirimsi, çok hoş, gayet tanıdık. Acaba günbegün orası burası olgunlaşan bir şarkı mıyız, yoksa doğduk öldük aynı şarkı mı? Belki de nota okumayı bilmek lazımdı.

Bu arada “Epica-Sensorium ” u da buldum, bilmiyordum daha önce, şu anda dinliyorum evet oldukça kafa yapıcı 🙂

Şarkıyı dinlerken benim aklıma Etika geldi nedense. Kitap elimde olsaydı da bi daha okusaydım keşke diye hayıflandım. Sipinoza hayranlık verici biri olarak görünmüştü bana. Bi de onu aratayım bakalım ne demişler dedim; İtü sözlükte bulduğum tanım hoş geldi:

“ahlâk” diye çevirebileceğimiz baruch benedict d’espinoza‘nın 1667’de ancak ölümünden sonra “tractatus politicus” ve “gökkuşağı üzerine” adlı iki risalesi ile birlikte basılan en önemli eseridir. eserin tam ismi “ethica more geometrico demonstrata” yani “geometrisinin doğruladığı ahlâk”tır. bu kitabıyla tanrı’nın olmadığını kanıtlamakla itham edilmiş o da bunları büyük bir alaycılıkla reddetmiş ve sadece gülüp geçmiştir.