Seni gördüm, öyle apaçık
sere serpe yatıyordun
Seninle konuştum
Dedim ki, senden korkmuyorum
Seni bildiğim başka bişeye benzetmek de istemiyorum
Oradasın öylece varsın
Belki başka dünyalısın
Belki de bu dünyanın benden önceki sakinlerinden
Benim pakauwahım var diye geçti içimden
Off niye savunmadayım ki, zaten dostum ben sana
Siyah bir kedi hiç sakınmadan yürüdü geçti üstünden
Hüzünlendim sonra
Seni bir daha göremeyebilirdim
Bu hüzünlendirir bizi biliyor musun?
Sevdiklerimizi bir daha görmek isteriz biz
Bir daha bir daha bir daha
Hiç tükenmez bu arzumuz, sonsuza kadar
Görmek isteriz. Çünkü insanız biz.
Ve sen bir tek kez konuştun
Ruh tuzakları dedin bana
Anlamını bilmiyorum ne demek istedin?
Sabaha kadar orada olabilirsin ve ben sana
Yeniden yeniden bakacağım,
Anlamaya çalışacağım, çünkü insanım ben.
Sa
22.11.09 – Beylerbeyi
Bunu yazdığımı tamamen unutmuşum! Şimdi okuyunca bile hüzün bastı