Ruh Tuzakları

 

Seni gördüm, öyle apaçık

sere serpe yatıyordun

Seninle konuştum

Dedim ki, senden korkmuyorum

Seni bildiğim başka bişeye benzetmek de istemiyorum

Oradasın öylece varsın

Belki başka dünyalısın

Belki de bu dünyanın benden önceki sakinlerinden

Benim pakauwahım var diye geçti içimden

Off niye savunmadayım ki, zaten dostum ben sana

Siyah bir kedi hiç sakınmadan yürüdü geçti üstünden

Hüzünlendim sonra

Seni bir daha göremeyebilirdim

Bu hüzünlendirir bizi biliyor musun?

Sevdiklerimizi bir daha görmek isteriz biz

Bir daha bir daha bir daha

Hiç tükenmez bu arzumuz, sonsuza kadar

Görmek isteriz. Çünkü insanız biz.

Ve sen bir tek kez konuştun

Ruh tuzakları dedin bana

Anlamını bilmiyorum ne demek istedin?

Sabaha kadar orada olabilirsin ve ben sana

Yeniden yeniden bakacağım,

Anlamaya çalışacağım, çünkü insanım ben.

 

Sa

 

22.11.09 – Beylerbeyi

 

1 Yorum

  1. says:

    Bunu yazdığımı tamamen unutmuşum! Şimdi okuyunca bile hüzün bastı

Sibel için bir yanıt yazın Yanıtı iptal et

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir