Sibel Bayramlarımızın altı boşaldı. Gerçekten bayram coşkusu hisseden insanların hemen hepsi öldüler. Bizler de malum mirasyediyiz. Yine de bayramınız kutlu olsun.
Başarmanın, özgür ve bağımsız olmanın üstelik bütün bunları kanın canın pahasına elde etmenin getirdiği büyük coşkuyu canlı tutabilmek mümkün değil. Bizler gerçekten de mirasyediyiz, bilirsiniz onlar müsriftir, tembel ve umursamazdır ve hatta kıymet de bilmezler çoğu kez. Çeşitli atasözlerimiz var bu konuda.
Ek olarak, hangi cumhuriyetten bahsediyoruz? Özgür ve bağımsız bir ülke olduğumuzu söyleyebilir miyiz? Siyasal, ekonomiik, sosyal yönlerden başka ülkelere bağımlıyız. Saygı ve sevgiyle hakça paylaşımla ilşki içinde olmaktan bahsetmiyorum, açıkça emir kulu haline geldiğimizi hatırlatmak istiyorum. Üstelik bu durum için her hangi bir yönetimi, bir fikri ya da kişiyi suçlayacak durumda da değiliz, bu hepimizin tek tek sorumluluğunda olan bir gaflet maalesef. Bu sebeple mirasyedi kavramına uygun düşüyoruz.
süpperr bir yorum:)
Garip bir ironi ama hala içimizde bu umursamazlığa son sürat direnenler ve o bilinci hala ayakta tutmaya çalışanlarımız var.