Kozmogonik Çevrim-KSY/4

Kahramanın Sonsuz Yolculuğu-Öncesi için: Bakınız

“Anne” dedi Krişna “acı duyma. Kimse yaşayıp da ölmemezlik edemez. Kendini bir şeye sahip saymak yanılmak demektir; kimse baba, anne ya da oğul değildir. Yalnızca kesintisiz doğum ve ölüm çevrimi vardır.

**

Eğer kendi kendini hemen bugünden çarmıha germezse, dünün kahramanı yarının tiranı olur. (Bakınız Ufak Tiran)

**

Bir kez görüldüğünde tüm görüntüler üst üste biner: oğul babayı katleder,ama oğul ve baba birdir. Bilmecemsi figürler ilksel kaosa yeniden karışır. Bu dünyanın sonunun (ve yeniden başlangıcının) bilgeliğidir.

**

Kahraman nereye giderse gitsin, ne yaparsa yapsın, kendi özünün huzurundadır. Çünkü görebilen kusursuz göze sahiptir. Ayrılık yoktur. Böylece, sosyal katılımın sonunda bireyde ‘her şeyin gerçekleşmesine’ yol açması gibi, sürgün de kahramanı her şeydeki BENLİĞE getirir.

Bu orta nokta merkez alınınca, bencillik ve yardımlaşmacılık sorunu ortadan kaybolur. Birey kendini yasada kaybetmiş ve evrenin tüm anlamıyla özdeşlik iiçindeyeniden doğmuştur! Dünya onun için, onun tarafından yapılmıştı. “Ey Muhammed,” dedi tanrı, “sen olmasaydın, gökleri yaratır mıydım.”

**

Çağımızda, çağdaş(!) insan her şeyi bildiğini varsaymaktadır, her şey ekonomik güç elde etme ile ölçülebilmekte, var olan dinler bile yalnız bu amaca hizmet etmektedir. Böylece insan yaşamı öyle değişmiştir ki, zamanın simgeler evreni çökmüştür.

Nietzsche’nin dediğiği gibi “bütün tanrılar öldü!”.  Mitin düş ağı dağılı; zihin tam uyanmış bilince açıldı; ve modern insan, bir kelebeğin kozasından ya da güneşin gece ananın rahminden şafakta çıkması gibi kadim aldırışlıksızlıktan çıktı.

Bugün artık toplulukta hiç anlam yoktur, tüm anlam , her şey bireydedir. Fakat orada da anlam kesinlikle bilinçdışındadır. Kişi neye doğru hareket ettiğini bilmez. Kişi ne tarafından çekildiğini bilmez. İnsan ruhunun bilinçli ve bilinçdışı alanları arasındaki iletişim kesilmiştir ve bizler ikiye ayrılmış haldeyiz.

**

İnsan olmanın yolu, tanrının insan yüzünün harika uyumlanışlarının hepsindeki çizgileri tanımayı öğrenmektir.

-son-

Özetleyen Sibel Atasoy
07.09.2011