Sibel Dünya insanı 2014’den…
Küçüklükler ne kadar küçük?
Büyüklükler ne kadar büyük?
http://htwins.net/scale2/lang.html
Hoş karşılaştırmalar 🙂
Gerçi çok boyutlu bir sistemin içinde, zaman ve mekan hesapları üzerinden çıkarım yapmak pek de anlamlı değil. Varlık ve hiçlik ayrıştırılmak istenirse buna direnmez! İnsana böylesi bir yet-k-i verilmiş. Parçalarsın, sonra geri birleştirirsin, bi bakarsın 3 beş parça açıkta kalmış ama sistem hala fevkalade çalışıyor! :))) Çocuklara has merak ve deneyim geliştirme opsiyonudur sistemin bizlere tanıdığı bu özgürlük.
Parçalaya-bütünleye büyür insan; acısı, hüznü, sevinci ve keyfi de hoş bir seda olur 🙂
*
Maddi evren, ölümsüz, sonsuz ve sürekli değişim halindedir. Bununla birlikte, insan aklının evreni kavrayabilmesi, onun bizim için bir gerçeklik haline gelebilmesi için, onu parçalı kavramların diline çevirmek, analiz etmek ve ölçmek gerekir. Evreni gözleyiş tarzımız (gözlenmekte olan şeye müdahale edecek fiziksel süreçler içermediği sürece) onu değiştirmez. Ancak onun bize görünüş tarzı gerçekten de değişebilir. Bizim açımızdan, dünya durgun gözükür. Fakat dünyamızdan uzaklaşmakta olan bir astronot açısından, dünya, yanından hızla fırlayıp geçen bir şey olarak görünür. Çok ince bir espri anlayışına sahip görünen Einstein’ın, bir keresinde şaşkın bir bilet kontrol memuruna, “Oxford bu trene kaçta varıyor?” diye sorduğu söylenir.
Son yıllarda birçok paylaşımda “bakış açısı”nın öneminden bahsedilse de bu kavramın yeterince anlaşılmadığını düşünüyorum; çünkü bunu gerçekten ANladığımızda, iyi/kötü diye nitelendirdiğimiz şeylerin en az %95 inin sadece bakış açısıyla ilgili olduğunu farkederiz. Kalan yüzde beş de muhtemelen boyutsal bakış açısıdır (niyet) 🙂
