Birdenbire!

Epey zamandır dikkatimi çeken ama hiç dile getirmediğim bir şey daha var.
Kullandığımız, tüketilen her şey, en basitinden en önemlisine kadar, ister fiziksel ister duygusal fark etmez, önce uzuuun süre sanki hiç bitmeyecek gibi yerinde sayıyor. Örneğin duvardaki kağıt havlunuzdan, deterjanınıza, parfümünüzden kombinin su seviyesine, gençliğinizden hep aynı görünen divanınıza hatta aşkınıza kadar her şey bu kurala uyuyor. Sonra bir sabah uyanıyorsunuz o şey bitmeye bir çimdik kalmış! Bu inanılmaz bir şey. Her zaman aynı hızla tükettiğiniz o şey sanki bir gecede sihirli bir el tarafından yutulmuş!
Üzerinde düşünmeye değer olduğunu sanıyorum. Sizlerin de böylesi bir bulgunuz oldu mu?
 Şimdi hatırladım da şairler bunun çoktan farkındaymış. Örneğin Orhan Veli’nin şu şiirine bakın:
her şey birdenbire oldu.
birdenbire vurdu gün ışığı yere;
gökyüzü birdenbire oldu;
mavi birdenbire.
her şey birdenbire oldu;
birdenbire tütmeye başladı duman topraktan;
filiz birdenbire oldu, tomurcuk birdenbire.
yemiş birdenbire oldu.
birdenbire,

birdenbire;
her şey birdenbire oldu.
kız birdenbire, oğlan birdenbire;
yollar, kırlar, kediler, insanlar…
aşk birdenbire oldu,
sevinç birdenbire.
Demek ki birdenbire OLUYOR ve birdenbire TÜKENİYOR. aradaki sürece de hayat diyor olabiliriz!
Belki de Fizik bilimindeki ismiyle entropi eşit hızda değil giderek artan hızda çalışıyordur. Tabi bence daha muhtemel olan seçenek farkındalığımızdaki entropidir.

Kar topunun giderek büyümesi ve bu sebeple kütlesi artarak hızlanması gibi de olabilir mi? Yani burada sorgulamaya çalıştığım şey bizim farkındalık hızımızla ilgisine ilaveten bilimsel-fizik bir açıklaması da var mıdır?
Farkındalık hızı ile entropi hızı birbirine zıt olarak çalışıyor olabilir.
Örneğin ben bunu yıllar önce aşk konusunda şöyle gözlemledim(çift venüs kızı olduğumdan dikkatimi çekmiş olabilir hahahaha); Aşk süreci (yalnızca iki insan arasında değil her alanda aşk), önce yükseliyor ve ikibuçuk yılda tepeye erişiyor, oradan düşmeye başlıyor ve fakat bu düşüş sadece 1,5 yıl sürüyor. Süre kesin kes farklı bundan eminim 🙂
Bunun sebebi de aşkın yapısında gizli olabilir, Aşk kendini kaybediştir, bu aynı zamanda farkındalığını da yükseltir (aşkın gözü kördür!) Neden kördür çünkü kendilik basıncını azaltır, özgürlüğü artırır, gündelik dünyaya olan dikkat azalır.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir