Persona

Persona

 

İnsanın kendi bağdaşır bir şekilde

Dünya ile, uydurur uygun bir palto

Bazen siparişle diktirir ehil terziye

Çok zaman konfeksiyondur, seçip

Beğenir, parasıyla değil mi?

 

Bunda bir kötülük yok, palto elzemdir

Koruyucudur ve dahi kürk takarsan yakaya

Güzel durur, beğendirir, nam verir.

Şeytani kısmı bundan sonra gelir

Başlar kişi paltosunu sanmaya derisi!

 

Onunla yatıp kalkmaya, yıkanmaya kalkar

 Bir zaman sonra başkalarının paltolarına takar

 ki onların çoğu sanmaktadır kendi gibi

“Hayır hayır! yanılıyorsunuz, bu palto  değilsiniz,

eğilirken gördüm alttaki elbisenizi” diye haykırır!

 

Giderek ağırlaşır bu vak’a

Sonunda çıplak gördüklerine de haykırır

“çıkar paltonu, çıkar” diye, durup dinlemezler

 Elleri gitmez düğmelerine, çoğu

Yazıktır, gömülür paltolarıyla.

 

Bir başka cinsi, itinayla seçer paltoyu

Giyilmesi icap eden yerlerde giyer

Altındaki elbiseyi sanır kendi.

Pek azı çıkarmıştır elbiseyi

Onların durumu içler acısıdır doğrusu!

 

Bir kısmı der geldik sonuna

Bazıları da kanatır tırnaklarıyla

Soymak için deriyi, meraktadırlar

Esas zorlukları artık korunamazlar

Ne ayazdan, ne güneşten ne de

Zehirli sözlerden. En kötüsü de

Kendilerinden!

 

Sa

 

15.12.03