Sibel Persona
İnsanın kendi bağdaşır bir şekilde
Dünya ile, uydurur uygun bir palto
Bazen siparişle diktirir ehil terziye
Çok zaman konfeksiyondur, seçip
Beğenir, parasıyla değil mi?
Bunda bir kötülük yok, palto elzemdir
Koruyucudur ve dahi kürk takarsan yakaya
Güzel durur, beğendirir, nam verir.
Şeytani kısmı bundan sonra gelir
Başlar kişi paltosunu sanmaya derisi!
Onunla yatıp kalkmaya, yıkanmaya kalkar
Bir zaman sonra başkalarının paltolarına takar
ki onların çoğu sanmaktadır kendi gibi
“Hayır hayır! yanılıyorsunuz, bu palto değilsiniz,
eğilirken gördüm alttaki elbisenizi” diye haykırır!
Giderek ağırlaşır bu vak’a
Sonunda çıplak gördüklerine de haykırır
“çıkar paltonu, çıkar” diye, durup dinlemezler
Elleri gitmez düğmelerine, çoğu
Yazıktır, gömülür paltolarıyla.
Bir başka cinsi, itinayla seçer paltoyu
Giyilmesi icap eden yerlerde giyer
Altındaki elbiseyi sanır kendi.
Pek azı çıkarmıştır elbiseyi
Onların durumu içler acısıdır doğrusu!
Bir kısmı der geldik sonuna
Bazıları da kanatır tırnaklarıyla
Soymak için deriyi, meraktadırlar
Esas zorlukları artık korunamazlar
Ne ayazdan, ne güneşten ne de
Zehirli sözlerden. En kötüsü de
Kendilerinden!
Sa
15.12.03