Yapay zeka endişesi ve bir Şiirimsi

İnsanlar atom bombası yaparken ya da atmosfer de delikler açıp küresel ısınmaya yol açarak dünyanın sonunu getirebileceklerini hiç düşünmeden birbiri ardına teknolojik devrim yaparak, bunların hepsini büyük bir başarı elde etmiş olmanın iştahı ile yapmışken, şimdi YAPAY ZEKA konusunda neden bu kadar titizleniyor? Neden gün geçmiyor ki bu ve benzeri makalelere rastlıyoruz?
İnsanlar mı eskiye oranla daha akıllandı?
Yoksa
Bu endişede bilimkurguların öngörülerinin mi etkisi var?
Ya da belki şundandır; Dünya batarsa batsın ama İNSAN hakimiyeti sürerken batsın, yapay zeka hakimiyeti ile değil?
Belki de cevap sadece iletişim çağına girmiş olmamızdır? Daha önce yapılanları da tehlikeli bulanlar oluyordu belki ama onların endişeleri bilim camiasını aşıp bizim gibi sıradan halka ulaşamıyordu.

Human’ın sonu mu geliyor? Fakat bundan daha da fazla endişe edilen yapay zekanın insanın patronu olması bir şekilde insana hükmetmesi! Atom bombasını icat eden bilim insanları yıllar geçtikten sonra bu olayın başarıları arasında olduğunu unutmaya meyilli olurlar Sanki atom aniden kendiliğinden patçalanıvermıştir! Terminatör filmleri ve daha iyisi Sarah connor dizisi bunu öyle güzel anlatır ki hayranımdır. Bence seyretmeyen kalmasın 🙂

*

İsa, haça gerildikten sonra Tanrıya şöyle dua eder:”Baba onları affet, ne yaptıklarını bilmiyorlar.”
Yani ne yaptığını bilenler için bağışlanma dilememiştir. bu bana her zaman ilginç gelmiştir.
Bir insan bütünüyle ne yaptığını bilemez halde ya da bilir durumda olsaydı onları cahil ve cahil olmayan diye ayırabilir, işi kolaylaştırabilirdik ama maalesef durum böyle değil! Her insanda her şey var, bir aktivitede aynı insan bilenlerden, diğer bir aktivesinde bilmeyenlerden olur.Bunun sonu yok.
Tamamen cehalet harika bir şey olurdu fakat o cenette mümkündü! Otobüs kaçtı 🙂

Bizim yanlış dediğimiz şeyler; genellikle bir menfaat uğruna bile bile canlılara zarar vermektir. Onun dışındaki doğru yanlışlar kültürel alışkanlıklarla ilgili olanlardır. Şimdi buradaki anahtar betimleme;”bile bile menfaat uğruna” dır. Kimin menfaati? kişinin, ait olduğu gurubun, ailenin, milletinin ya da dini topluluğunun. Bütün bunlar adına menfaat güdülerek canlılara ya da cansızlara, yeryüzünün uzuvlarına zarar verilegelmiştir. Bu sebeple kesin ayrımları yapmak zordur. Fakat bir zararın sadece inançla ve ardında bilinçli bir kasıt olmadan yapılması, İsa’nın bilmeyenler sınıfına girer ve onları affetmeyi istemektedir (bana göre).

*

Bir de şiirimsi olsun benden bugün: