“Kültür endüstrisinin yokluğunda hakim olan otoparkçılık sistemi, yaratıcıyı zorla adam eden, kalıba döken, genel beğeni sopasıyla güden, kariyer beklentisiyle yemleyen bir kötülük düzeneğidir.
Bunun en basit sonuçları; inceliğin katli, hevesin itinayla kırılması, farklılığın ezilmesi, deneyselliğin ilgasıdır.
Şimdi 21.yüzyılın başında, vasatın teknesiyle oluşturulan hakim statüko, ahbap çavuş ortak koalisyonu çatır çatır işliyor. Devlet sansürüne de pek lüzum duyulmuyor. Çünkü vasatın hakimiyeti sistemi tıkır tıkır işliyor. Fark yaratacak, kırılmaya sebep olacak, radikal kopuşun önünü açacak beyinleri, kalemleri, üreticileri baştan törpüleyen sistem iyi işliyor.” Rafet Arslan
Yazının bütünü için Pul Biber dergisinin Haziran sayısından bir tane edinmeniz gerekecek 🙂
*
Bizim kültürde kimse kibri açiktan övmez hatta açıktan açıga yeren ata sozleri, aşıklamalar, şiirler makaleler ve bilimum bağğğzı seyler bulunur. Dolayısı ile hiç birimiz de kendi rolünün içine bilerek isteyerek dahil eder görünmez kibri.
Canım yaa… Belki o da bu dışlanmanin üzüntüsüyle buhrana kapılip cümlemizi işgale yeltenmiştir. Ho’oponopono, vallahi özür diliyorum.
Özgür bir birey olmanin yari yoldaki bi istasyonda trenden inmişliğidir kibir. Özellikle dörduncu boyutin herşeye ozgurluk diye yeri göğü inleten titresimleri arasında ustaca saklanir, pardon ustaca yekten gezinebilir. Çokluktur belki ama çok da yalnizliktir kibir kardesimiz cunku belki bir kez bile hakiki ilişki kuramamıştır. Ho’ponopono, sorumlulugu yüzde yüz alıyorum vallahi. Şu arinma gunleri ramazanda bizi arındır lütfen allahım, onu da aramiza katip dost cadırına oturalım. Aloha