Sibel Çoğu insan, Ruh’un (Spirit) yükselmiş olduğunu, her şeyi bildiğini ve her şeyi yapabileceğini düşünme eğilimindeler. Hiç de değil. Hiç de değil. Daha önce de bahsettiğim gibi, hepsi basitlik ve saflıkla ilgilidir. Bir bakıma o, masumiyetiyle bir çocuk gibidir. Ruh(Spirit) daha sonra ne olacağını bilmez. Her şey – olacak her şey ve olan her şey – bilinse, bu gerçekten çok sapkın bir oyun olurdu. Bu
Ruh, Türklerde kut, öz anlamına geliyor. Ve ben bunu kuantum dilinden sınırsız potansiyeller denizi şeklinde ifade etmeyi seviyorum, zaten minik bi çocuğa benzetilmesinin sebebi de bu, amacı yok, masum ama potansiyellerle (aktif olmamış) dolu. Dolayısıile yaradılış skalasında bitkilerin bulunduğu konum kuta insandan daha yakın çıkarsamasında bulunabilirim. Tabi bu da benim gözlem ve hislerim. Neticede insanın içinde olduğu konumla ilgili çıkarsamalarda bulunması pek kolay değil
*
Cevaba sahip olduğunuzu anladığınızda, oyun bitmiştir. Özgürlüğe sahipsinizdir.
“Bu bizim oyunumuz. Oyunumuzu seviyoruz.” Oyun. Kalıplar. Farklı bir şey bilmemek. Gerçekten emin olmamak. Bu “Ben burada biraz eğlenceyi seviyorum. Şambra’yla bir araya gelmeyi seviyorum. Yemek yemekten hoşlanıyorum, ama hımm bilmiyorum. Bilmiyorum. Bir yerlerde bir cevap olmalı.” demek. O tam da burada! Şu anda! O sizsiniz. O sizden geliyor. O sizden geliyor.
Zihniniz size “ Sen özgürlükten hiç bir şey anlamıyorsun. Onu başkasından öğrenmek zorundasın” diyecek. Hayır öğrenemezsiniz. Öğrenemezsiniz. Özgürlük, sizin kendinize verdiğiniz bir şeydir. Bu nedenle, ya hep ya hiçtir. Bu çok, ama çok korkutucu. Gerçekten de çok korkutucu.
(A)