Sibel Öyküler örümcekler gibidir,.uzun bacakları vardır ve öyküler aynı zamanda örümcek ağı gibidir; insan onlara yakalanır ama sabah çiğinde bi yaprağın altında, zarifçe birbirlerine nasıl bağlandıklarını görmek de çok güzeldir.
N.Gailman
Öyküler derken bunları yalnızca ninenizin anlattıkları, Aziz Nesin’in ya da Çehov’un yazdıkları sanmayın, yaşadığınız her an gerisinde bir toz bulutu şeklinde öyküler bırakır ve biz bunlara yakalanırız aslında 🙂
Çare?
Özetleme-Gözleme
Bu işin zor yanı, gözlemciliğe alıştığınızda toz yaratmakta isteksizlik oluşması! Fakat o tozu oluşturmak için varız bir yandan da 🙂 Hatta sonunda toz olmak belki
Özetleme kavramını bilmeyenler için kısa bi özet: https://sibelatasoy.com/?p=3238
Günaydın ve iyi pazarlar frekanslar.
**