Orda burda gezinirim ben, her fotoğrafta yokum o sebeple.
Oysa içinde olduğum şey; anlaşılmaz şekilde çekicidir, dalgın ve geçirgen, gizemli ve umutvar olurlar.
“Ölümün gözleri” diyorsun, evet o da var, yadsınamaz.; ancak benim olmadığım yerlerde rastlayabilirsin ona. Bu, bildiğin bi ikicilik değil, ona benzer evet ama o değil.
İnsanlar beni görür görmez tanır ve peşime düşerler; ancak ben bir orda bir burdayım çocuğum. Bunu anlamanız zor oluyor.
“Seni her zaman tanıyana ne olur? Böyle bişey mümkün mü?”
Divane olur, ciddiye alamazsın onu.
“Peki var mıdır şu anda? Ya da herhangi bi devirde oldu mu?”
Komik sorular bunlar çocuğum. Sen süreklilik peşindesin, bi şeyle yarışmak, boy ölçüşmek isteyen bi çocuksun.
Fibromiyalji tarihçesi "Nörasteni" gibi terimlerle tanımlanmaya çalışılsa da 1904 yıllarında Gowers "fibrositis" tanımını kullanmış, böylece…
4 Mart 2020 Mircea Eliade: Dünyanın en tanınmış, saygı duyulan şaman araştırmacısı, kendisi bir şaman…
Komik olacak ama dün gece uyumadan önce tüm hayatım gözümün önünde resmî geçit yaptı, bir…
#şehirdenindimköye zamanı bile elden kaçıyor korkarım, fotoğraflara baktığınızda #megakent faciasını anlamak hiç de zor değil…
Lütfen önce Asimov’un 1954 yılında yazdığı Çok güzel bir gün öyküsünü okuyun ve sonra konuya…
önceki bölüm için tıklayınız BİR SUDANLI SİRİUS SİSTEMİ Ynzan: M. Griaule ve G. Dieterleıı Not:…
View Comments
"Sen söylesin" dedigimizde boy ölcmüs mü oluyoruz?
Yarışma duygusu doğamızda var sanırım, birey bilincinin gelişmesinde"eril" yönümüzün rekabetçi yapısı büyük rol oynuyor galiba.