Kıpır Zıpır

Hatırlıyorum eskiden kitap okumamak beraberinde bi özür hissiyle açıklanır, ya da söylenirdi. Şimdilerde bu bi çeşit övünç gibi açıklanıyor, “kimsenin bilgisine deneyimine ve hayal dünyasına ihtiyacım yok, ben yeterim, havadan sudan her şeye hakimim, her şeyi biliyorum” vs buna yakın ifadeler kuruluyor. Belki de doğrudur, bunun böyle olup olmadığını görecek kadar yaşayabilecek miyiz bilmiyorum (sosyolojik değişimlerin en en kısacığı 30 yıl gerektirir) ancak doğrusu merak ederim bu toplu eğilimin sonucunu.

Derinleşme yerine yüzeyden paylaşım zamanı galiba.

Zaten derindeyken paylaşım da pek mümkün değil, önce alıp onları yüzeye çıkarmak gerekiyor, demek ki zaman önce derinlerden avlananların yüzeye çıktığı ve sadeleştiği bir zaman,. Böylece yüzeyden paylaşabilmek kolaylaştı, avcılık balıkçılık için süper zamanlama 🙂

En dingin, en sessiz sakin yerde/zamanda dahi her şey kıpır kıpır! Gözlerim bu kıpırtı aralığını algılayamıyor olabilir fakat bunu hissetmek yine de mümkün. Her an milyonlarca hücre ölüyor yenileri doğuyor, yaşlanıyor veya büyüyorlar, kımıl kımıl vıcır vıcır. Bi yanıyla korku filmi gibi diğer yanıyla dahiyane.