Sibel Macaristan iş gününü 4’e düşürecek
İşsizliğe karşı önlem olarak otomotiv fabrikalarının aldığı haftalık iş gününü 5’den 4’e indirme kararını Macaristan hükümeti de benimsedi.
Macaristan’daki sendikalar ve işverenler bu projeye sıcak bakarken, Macaristan Otomotiv Sendikası Başkanı Janos Borsik, işten çıkarılmak yerine haftada 4 gün çalışılmasının gayet mantıklı olduğunu söyledi. Borsik başka çare olmadığını, Audi, Suzuki ve bu fabrikalara parça üreten şirketlerden binlerce kişinin işten çıkarıldığını, haftalık iş günü sayısının düşürülmesinin tüm
dünyada uygulanabileceğini ve kendilerinin de projeye tam destek verdiğini açıkladı.
Macaristan’da hükümetin bu projeyi sadece özel şirketlerde değil, devlet bünyesinde de uygulamayı hedeflediği bildirildi.
Keşke krize gerek kalmadan bu tür operasyonlar yapılabilseydi. Belki yirmi senedir haftalık çalışma saatlerinin 35 saatin altına düşürülmesini arzu ederim. Tahmin edebileceğiniz gibi iki sebeple isterim bunu:
1. İnsana kendini düşünebilmek, bireysel ve toplumsal zevkli uğraşlar edinebilmek için zaman kalması için.
2. İşsizliğe çare bulunmasına ilave olarak, sosyal adaletin sağlanması için bir adım olduğunu umduğum için.
Bu dileğimi dile getirdiğim yıllarda şöyle itirazlar alırdım çalışanlardan; “bu işverenin ekmeğine yağ sürer, onlar her halikarda bu kuralın üstesinden gelecek yan yollar bulurlar, şu an bile insanlara mesai vermeksizin 45 saatin çok üstünde çalışma yaptırıyorlar. Ayrıca insanlara senin söylediğin faydanın sağlanabilmesi için alt yapı hazır değil; boşalan vakitlerini şu anda yaptıkları gibi robot-insan formunda harcamaya (değerlendirmenin tersi olarak) devam ederler. Hatta kavga ve kötü niyetli işlerin artma olasılığı bile olabilir.”
Kısmen haklı olabileceklerini hissederdim fakat varmak istediğimiz hedefte anlaşıyorsak buna adım atmaktan kendimizi alakoyamıyacağımızı da bilirdim. Çünkü ben “başarısız ” diye damgalanan her türlü denemenin aslında başarı olduğunu düşünürüm. Sebebim de gayet basit, mevcut şartlardan çıkma isteği ve fiilen deneme dirayeti başlı başına başarıdır benim açımdan.
Şimdi krizin dünyayı değiştirecek bir çok görüntüsünden biri olarak haftada 32 saat çalışma kapımıza gelip dayandı ve biz bunun üzerinde düşünmeliyiz sanırım?