Sibel 
Az önce seyrettim… Kadınların ve erkeklerin tarihine yıldırım hızıyla göz atmak bu olsa gerek.
Sahne şöyle başlıyor: Parise hiç gitmediği için utanç duyan genç ve güzel fransızca öğretmeni, kocasının Paris’e yapacağı iş seyahatine davet edildiği için mutluluktan uçarak, paris kitapları satın alıyor ve gözleri zevk ve heyecandan çakmak çakmak halde, kocası ile bir barda buluşmaya gidiyor. Kocası barın üstünde asılı bir TV deen basketbol maçı izlerken dalgın şekilde karısına bi yanak veriyor ve heycanla patronunun kendisini falanca basketbol takımının bişeylerini incelemeye gönderdiğini söylüyor. Peki ya Paris diyor kadın burularak, Anneni çağırırız on gün sende kalır diyor adam, annemle on gün mü?! diye adeta hıçkırıyor kadın ve kitaplarını alıp kapıdan çıkıp gidiyor, adam onun arkasından şöyle diyor: “ne yaptım ki şimdi ben?! barmen barın iç kısmında sessizce kıvranıyor, adam ona bakarak kollarıyla geniş bir çaresizlik işareti yaparken: “Bi şeyleri hep yanlış yapıyorum!” sonra ilave ediyor “üstelik neyi yanlış yaptığımı da bilmiyorum!
Başka söz söylemeye vaktim yok bi bomba daha geliyor! Söyleyen söylesin.
Bu hayal kırıklığından önce, koca, çıkacağı iş seyehatine karısını da davet ediyor mu, etmiyor mu?
Ediyorsa (ki yazıda davet edildiği belirtilmiş)”anne ile on gün geçirmek” ne oluyor?
Kısacası bu yazıda bir çelişki yok mu, yoksa bana mı öyle geliyor? 🙂
Ediyor tabi, hatta uçak biletleri de alınmış, o sebeple kadın hep istediği bu şeyin heyecanına kapılmış, PParis kitapları satın alıyor, her rastladığına parise gidiyorum diye izahatlar veriyor. Sonra bara gittiğinde kocası laf arasında paris yerine basketbol maçına gideceğini söylüyor ve kadın şok geçirerek, ya Paris? diye sorduğunda, kocası ona “anneni çağırırız on gün seninle evde kalır” diyor. Şimmdi daha açık oldu mu? 🙂