İnanç ve Ritüeller

Ritueller insanları inançlı kılar mi? Veya ritüelleri harfi harfine uygulayan biri inançlı birimidir?

İnanç, bilme haline geçmek için yakıcı bir istektir bence. Fakat biliyoruz ki; insanların çoğu istekleri olmuyor! Sebebini geçen gün yine burda bir yorumda belirtmiştim. Niyetli ağ bağlantısında bu isteği nötr kılan başka bir istek ya da niyet var ise, ritüel filan kar etmez diyebilirim.
Ritüellerin hem iyi hem de ters etkileri var her şeyde olduğu gibi. İyi tarafı, insanı belli bir niyete doğru sürükleyici ve disiplin verici etkisi. Ters etkisi ise, ritüeli yapan, “bilme haline” ulaşamadıkça onda farkında olmadığı hoşnutsuzluk ve aldatılmışlık etkisi yaratmasıdır. Böylece kişinin ritüel için harcadığı enerji karşılıksız gibi göründüğünden kişi de bu boşluğu dolduracak başka duygular uyanır; örneğiin kişi ritüeli yaptığı için kendini kıymetli ve ayrıcalıklı hissetmeye başlar ve bu da onun ritüel uygulamayan insanları yargılama, onları kendinden aşağı görme olarak ortaya çıkabilir.

Oysa ritüel sadece bi araçtir. Bu unutulur gider! Fakat biz unutsak da,  bitki atalarımızın GÜNEŞe uzanma, yani doğal evrim yasaları içimizdeki varlığını sürdürür! İşte bu bizi yıkar. Çünkü  psişik bütünlüğümüz sağlanamamış olur.

Araçlar ve amaçlar konusuna bi göz atmakta yarar var: Bakınız