Hoş bir anı

Az önce balkonda sigara içerken bir yandan da göz alabildiğine çevreyi seyrediyordum. Birden içimde ya da zihnimde bilemiyorum, şöyle bir şey belirdi: “farkında mısın, ben artık bilgi alamıyorum!” birden yumruk yemişçesine silkelendim. Bu doğruydu!

“Ne zamandan beri?” diye sordum kendime
Zihnim çok hızlı taramayla geriye doğru gitti ve bu durumun başlangıcını buldu! Sanırım en fazla üç saniye sürmüştü bu t-arama! 🙂

Bu dönüm noktası 1999 yılıydı ve son aldığım bilgi şu olmuştu:

“Gerçekliğin mükemmel doğası, bilinçli gözlemcinin katılımını bekler”

Bu bilgiyi kuantum fiziği okurken görmüştüm ve anında aşık oldum. O günden bu güne bu bilgiyi yaymaya çalıştığımı da şimdi google’da bi aratma yaptıktan sonra anlamaya başladım. Aramalarda ilk sırada çıkan biri şu örneğin: http://agnia.blogcu.com/arkadakiler-arkadaslar_65709.html

Evet işte o zamandan beri ben bilgi alamıyorum, sadece “tanıyorum”, ve tanıdığım şeyi büyük bir coşkuyla tebrik ediyorum. Bu karşılaşma için aynı zamanda kendimi de kutluyor ve şükrediyorum.
Bütün bunları düşünmem de bi kaç saniye aldı ve sonra tabi ya dedim bu dönüm noktası benim güney-kuzey düğümümle ilgili olmalı. Geride kalan ben ikizlerdi, yani bilgi peşinde koşan! Ve tam bu anda öyle bir kahkaha atmışım ki, yoldan geçen bir kadın telaşla başını kaldırıp, adeta gözetleme kulesi gibi olan bulunduğum noktaya baktı! Ben de hemen sanki içerde birisi varmış da ona gülmüşüm rolü oynamaya çalıştım, umarım başarılı olmuştur :)))

Az önce Arabi okurken “tanıdığım” bir cümleyle bitireyim bu komik anıyı: Elhamdü lillahi alâ külli hâl.