Önerim şu:
TV’yi açtığımızda, bir başbakan’ın bir de Cumhurbaşkanının herhangi bir konuşmasına kulak kabartalım. Yalnız kelimelere ve içeriğe kendimizi kapatalım, sadece sesin bize çarpışını hissedelim ve sonra bedeninimizde oluşan tepkileri takip edelim ve öylece paylaşalım.
Burada sadece bir deney yapıyoruz, deney öncesinde kendinizi bilimsel bir konumda tutmaya çalışın, yani ön yargılarınızı (ki hepimizde var doğal olarak) mümkün olduğunca boşaltınız.
Hadi bakalım neler olacak sevgili frekans kardeşlerim 🙂
Fibromiyalji tarihçesi "Nörasteni" gibi terimlerle tanımlanmaya çalışılsa da 1904 yıllarında Gowers "fibrositis" tanımını kullanmış, böylece…
4 Mart 2020 Mircea Eliade: Dünyanın en tanınmış, saygı duyulan şaman araştırmacısı, kendisi bir şaman…
Komik olacak ama dün gece uyumadan önce tüm hayatım gözümün önünde resmî geçit yaptı, bir…
#şehirdenindimköye zamanı bile elden kaçıyor korkarım, fotoğraflara baktığınızda #megakent faciasını anlamak hiç de zor değil…
Lütfen önce Asimov’un 1954 yılında yazdığı Çok güzel bir gün öyküsünü okuyun ve sonra konuya…
önceki bölüm için tıklayınız BİR SUDANLI SİRİUS SİSTEMİ Ynzan: M. Griaule ve G. Dieterleıı Not:…
View Comments
Baskabanin sesi çok agresif geliyor, cumhurbaskanininki ise daha ilimli, daha mütevazı.
Çumhurbaşkanının sesi, acı çekiyormuş, gizlediği bi şey varmış gibi sanki, bi şikayet bi sızıltı! Onu dinlerken bana bi üzüntü hissi geliyor.
Başbakanın sesi, gayet dinç, ne yaptığını biliyor gibi, sağlıklı ve rahat. Aynı zamanda ritmik, kendisiyle akmaya zorlayan bir tınısı da var.