Gözüm kalmadı cihanda Gelmez yola gidiyorum
Aşık dedemin yüzü jung amcama ne kadarbenziyor!
Gerektiğince gören yaşlı kişi arketipi sonsuzca gerçek. Bu kişi örneği her zeka düzeyinde görülebilir, ayırt edici özellikleri aynıdır hep; yaşlı bir köylü olabileceği gibi, Lao Tzu gibi bir filozof da olabilir; yaşlılıktır bu, bir yere varmış olmaktır.
Yine de içimi dolduran o kadar çok şey var ki; Bitkiler, hayvanlar, bulutlar, gün, ay, gece ve insanda o sonsuz olan.
Ve Eroğlu Musa dayım da aşağıdan yukarıdan yolun sonunu görmüş
Ben yine de yolun sonuna bakıyorum; başım mütemadiyen sağa sola, yukarı aşağı gidiyor, arada çember yapıyor ve içimde şu var: yaaa…yaaa..yaaa
-ya- kelimelerinin her biri ayrı notadan bestelenmiş, adeta birbirini takip eden ritmik emirler gibi!
Bu sesler, renkler ve kokular, günaydın frekans kardeşlerim
Bir yorum
Asik Veysel’in bır “ah” ına hiç bir şeyi değişmem.