Geçen arife günü ölümümle oldukça şiddetli bir konuşma yaptık. Hepsi aklımda değil, bazıları da paylaşılabilir değil. Ama en azından şunu paylaşmak istiyorum:
Dedi ki: “insanlığın en büyük felaketi, ona “iyilik” kelimesinin öğretildiği andı. İşte o anda kendiliğindenlik büyüsü bozuldu ve kötülük- karanlığın prensi doğdu!”
Çok şaşırdığımı söyleyemeyeceğim, boşuna dememişler “cehennemin yolu iyilik taşları ile döşelidir” diye 🙂
Think about it.
Basimiza zaten ne geldiyse cenneti bize vaat edenler tarafindan geldi…
Cehennemin atesini sondurup cenneti yakip kule dondurmek lazim.
Cenneti yakmak için ateşe gereksinim yok mu? 🙂
Var var. Cehennemin atesini sondurmek icinde suya ihtiyac var.
Tamaaammm anlaştık o haldee 🙂
[…] ara gördüğüm bir vizyondan bahsetmiştim: https://sibelatasoy.com/?p=2988 , az önce melül melül boğazın mavi sularını seyrederken aklıma geldi yeniden. Bu konuda […]
[…] ara gördüğüm bir vizyondan bahsetmiştim: https://sibelatasoy.com/?p=2988 , az önce melül melül boğazın mavi sularını seyrederken aklıma geldi yeniden. Bu konuda […]