Sibel Tekrar ve tekrar
Sonsuz dalgalar gibi,
Yüreğim uzaklara sürüklenir
Onu çalan kişinin
Hatıralarıyla.
Demiş Kokinshu bu dizelerinde. Oysa dalgalar bırakın uzakları, hiç bir yere gitmez. Demek ki Yüreğini çalan kişinin hatırası hep şimdi ve buradaymış sonucunu çıkarıyorum.
Acaba Kokinshu gerçekten bu anlamı, bariz bir yanlışın (ya da romantizmin sislerinin) ardına mı gizlemiş? yoksa bu dizeleri yazdığı zamanlarda dalgaların uzaklara doğru hareket ettiği mi sanılıyormuş merak ettim.
Belki de bende şiir anlayabilecek hassasiyet yok 
*
Basho
Bilgelik arayışındaki yolculuğunuzda yorgunluğa teslim olmayın. Gündüze ve geceye kayıtsız olun. Sıcak ya da soğuk korkusu Duymayın. Düşüncelerinizin amaçsızca dağılmasına izin vermeyin. Sağa veya sola, geriye ya da ileriye bakmayın. Yürümeye devam edin.
ZEN öğretisinin büyük bir klasiği olan Zen engeline karşı öğrencileri teşvik etmek kitabından rastgele bir sayfa.
Bilge kaisen derki.: Eğer egonu fethettiysen serinlik ateşten bile yükselir!
*
*
Sonsuzluğu deneyimledikten sonra İsmini Bilge Turna’dan (ki onu çocukken ilk keşiş hocası vermişti) Hakuin (Beyazın-İçinde-Saklı) olarak değiştiren keşişimiz virane halindeki manastıra üşüşen genç keşişlerin istekleriyle boğuşmak zorunda kalır. Kapıdan kovaladıkları bacadan geri dönerler. Ünü her yere uzanır. İnsanlar konuşma yapması için ona baskı yapar, ısrar ederler. Sonunda Hakuin teslim olur ve tüm o önceki öğrendiklerini unuttuğu için kendinden saçmalayarak on saat kadar konuşur. Yakınındaki genç keşişler konuşmayı yazıya dökerler. Dinleyenler teşekkür için sıraya girer. Ne var ki genç keşişler yazdıkları bu konuşmaların yayınlanması, dharma’nın tüm diğer insanlarla paylaşılması görüşündedirler. Hakuin buna güler ve bahçeye götürüp güzel bir ateş yakın onlarla der.
Genç keşişler not aldıkları o konuşma parşömenlerini telaşla oradan kaçırıp bir yerlere saklarlar. Ve zaman zaman yayınlama fikrini çekinerek ortaya sürerler ve Hakuin şöyle der gülerek:
