Sibel Bu ismi sevdim, ne güzel bir kurgu ismi olur, bi romanın, öykünün ya da filmin.Aynadaki pamuk prenses hüzünlü bir hikayedir. Şöyle ki:Kraliçe, o her şeyin hakimi olgunluğun doruğunda güzel kraliçe, aynaya bakar ve der ki “ayna ayna söyle bana kimdir en güzel?” Ve ayna ona kendisini gösterir çünkü aynanın aynaya bakandan başkasını gösterebilme yetisi yok!
Meğerse kendisi güzeller güzeli, saf genç bir prensesmiş. Buna sevinmesi gerekmez miydi? Oo ben benim süperim demeliydi fakat heyhat o bunu demedi. Vayyy bu da kim benden daha güzeli varmış dedi ve kıskançlık krizlerine yenildi.
Kraliçe aynanın sadece kendisini ve mutlaka kendisini-tersten- gösteren bir obje olduğunu nasıl unuttu?
Kendine dair başka bir görüntü-ya da kuruntuyu neden hafızasında tutmuştu da bu kez pamukluğunu tanıyamadı?!
İşte bu bütün insanlık dramı ya da heyecanı, ne derseniz deyin artık.
*
Örneğin ben her aynaya baktığımda ya da bi fotoğrafım çekildiğinde onu başka biri ama yine ben olarak görüyorum. Hiç biri birbirinin aynı olmuyor, bazıları biraz benziyor ama kesinlikle aynı değil. Bazen bi aynaya baktığımda küçük bir kız bazen genç bi kız bazen yaşlı bir adam görüyorum. Gerçek aynadan bahsediyorum, metafor olarak kullanmadım. Bu durum çerçevesinde metafora geçebilirim de
Bütün bunlara rağmen aklım hala başımda . Tabi ben öyle sanıyorum da olabilir.
-
Emine Y Ve çeki düzen veririz saçımız gözlerimiz makyajımız ..Kabuğu süsleriz ..İçimizin arzusu güzeli ister cünki ..Dipteki en güzzzel , enn alımlı olma rekabetine ayar vermek yerine yanaklarımıza allık sürer hatta göz kırparız
Sibel Atasoy Eğer mecbur kalıp o dediğin şekilde çekilmiş bir iki fotoğrafım varsa-tüm hayatım boyunca- işte onlar sonra baktıkça en nefret ettiklerim oluyorr nedense.Emine Y Bende bayılmıyorum fotograf cektirmeye , cekmeyi seviyorum oysa ..İçimin hali pek ender düşer cismime .Tanıyamıyorum ve hoşlanmıyorum ben bundan daha güzelim diyorum kendime :)) -
Emine Y Aslında gönlün aynasına düşen mana… aynanın söyledikleri. bize . Gönül aynası tozlu olursa görüntü bulanık oluyor demek aynada, ama aynı mantık fotograf meselesinde biraz ayrık kaldı . İçine içine düşünürken dışının fotografı içle senkronize olmuyor galiba .. O yüzden absürd fotolar çıkıyor ortaya ..Anlatabilmişimdir umarım ..Sibel Atasoy bence bu bu bi bulanıklık meselesinden ziyade, hiç bir andaki senin aynı olmaması durumu. Yukarıda izah etmmiştim.