Sibel Aşkın yapısı bin yıllardır şöyleydi: “Önce örülecek, sonra görülecek, sonra vurulunacak”
Şimdi işler biraz değişiyor tabi 🙂
Geçmiş ve gelecek giderek birbirine yaklaşıyor. Bi an gelecek ki…
Eh işte AN olacak sadece.
Anda kalınca, sadece anın örgüsüne aşık olabilir insan dolayısı ile her an aşk olur…
Sürekli ışık! Bir görünen bir kaybolan güneş ya da taklitcisi ay gibi değil, kendinden taşan ışık, aşk.
**
Kadınlar ne düşündükleri ve ne hissetiklerini ifade etmekte isteksiz olunca, sessizliği erkeklerin -çoğu zaman-sonuçsuz ve kuru iddialaşmaları dolduruyor. Malum evren boşluk sevmez 🙂
**
“Dünya sahnesinde boy göstermek” ve benzeri cümlelerde sıkça kullanılmıştır; “Dünya sahnesi” terimi. Bilenler hep vardı, hatta şimdikinden bile fazlaydı belki. (mutlak değil oransal olarak tabi)
Baş ve son yanılgısı başımı ağrıtıyor:)))
**
Kendin dahil tapınılacak hiç bi şey yok. Eğilimlerin var. Onlar da zamanla değişir, dönüşür. Öldü zannedersin döngüsel biçimde başka bi isimle yeniden döner. Döngü, dön baba dönelim 🙂
**
Köleler! Yeter artık efendiler ürettiğiniz. Bırakın da dinlensinler biraz ayol.
**
Şimdi de kahve, depresyona girmeyi engelliyo diyo amerikalı araştırmacılar. Bütün bu araştırmalar için trilyonlarca para döküyolar, oysa bi köşeye geçip çaktırmadan beni izleseler çok daha ucuz ve hızlı olacak :)))