Sibel Yeni’den doğanlar, gerçeklikleri birlikte inşa ettiklerini unutmazlar.
Ne bütün sorumluluğu üzerlerine alacak kadar ahmak, ne de hiç sorumluluk almayacak kadar şaşkındırlar. Birlikte yaratımın lezzeti daima dillerinde, genizlerinde ve kalplerindedir onların. sa
**
Hayat bize çıkmış bir piyango ve biz ondan maksimum fayda/maksimum zevk ortak bölenini çıkarmalı ve onu onurlandırdığımızı sadece sözle değil edimimizle göstermeliyiz. sa
**
Yazar olmakla, romancı olmak farklı şeyler midir? yazmaya hevesli, istekli bir kişiye yol gösterecek yöntemler var mıdır, yazmak öğrenilebilir bir şey midir?
Kurgu yazmak farklı bi şeydir, iyi gözlemciliğe ilaveten zengin hayal dünyası, matematik, mizah duygusu gerektirir. Bunun dışındakiler nispeten daha kolaydır, içinizde bi taşkın hissi olduğunda eğer parmaklarınız olduğunuzu hatırlarsanız, gülmek, ağlamak saldırmak ya da intihar etmek yerine parmaklarınızdan dışarı taşacaktır.
Yazar olmak öğrenilmez ancak imla kuralları, cümle başları gibi okuyanı rahatlatacak ve size güvenmelerini sağlayacak bi “düzgünlük” öğrenmek iyi olur. Bundan ötesi içinizde oluşacak taşkına kalır. Söz konusu taşkın, ancak bazı verilerin içte sıkışması dolması, kaba sığamama durumudur. Herkesin taşkını farklı verilerin depolanması ve sıkışıklığıyla oluşur ve benzersizdir bu açıdan.
**
Çoğu kez okunduğu ya da duyulduğu yerdeki kadar güzel bi diziliş olmadığını düşündüğümüz için kendi cümlelerimizi kurmaktan kaçınıyoruz ve evet belki doğrudur da ancak bu çekiniklik bizi tembelliğe ve nakilciliğe alıştırıyor.