Sibel 
Yeni Oyunumuz; Ağ Aşkına
**
Yaratımın ikili doğasına katılmanın hikayesi: Önce hayalindekini yansıtamadığın için düş kırıklığı hatta nefret oluyor, sonra her bakışta biraz alışıyorsun, gelip geçerken yavaş yavaş empati kuruyorsun,biraz sempati gelişiyor. Derken, hayalindeki siliniyor, sen yaratınla baş başa kalıyorsun, sevmeyip de ne yapacaksın! hahahahahhahaha
*
Ufuk çizgisi yerle göğün birleştiği noktadır, masalsı deyişle devin dudaklarıdır. Nasıl durursak duralım, nereye çıkarsak çıkalım ufuk çizgisi daima gözlerimizin hizasından geçer. Bu doğal sabiti metaforik olarak düşünebilse insan, düşündürtebilse düzen, eminim pek çok sorun sanılan gevşeyip akıverecektir. El çabukluğu marifet; gözlerinizle Ufuk Çizgisi arasında dünya tüm gizemiyle beliriverir, yuvarlak, tombiş ve harikulade 🙂
İster yere ister gökyüzüne bakarsın, ister ayrı sayar ister Bir ayarsın.
Keyfin bilir eğer bilirsen, yoksa el bilir sen değil sen.
