Sibel Kafkasya kökenli vatandaşların yaşadığı klasik bir Çerkez köyü olan Mersin’in yayla merkezlerinden Atlılar (Sadiye) köyünde halkın ortalama yaşam süresi 90’ı buluyor.
Mersin il merkezinden 45 dakikada, Adana il merkezinden ise 1.5 saatlik yolculukla ulaşılabilen Toros dağlarının eteğindeki Atlılar köyü, şehir gürültüsünden uzak, sadece büyük ve küçükbaş hayvanların seslerinin duyulabildiği tipik bir Anadolu köyü.
Yaz aylarında 150 olan hane sayısı kış aylarında 50’ye kadar düşen, şu sıralar karlar altındaki görünümüyle eşsiz bir görsellik sunan Atlılar köyünün en büyük özelliği ise, halkın ortalama yaşam süresinin 90’ı bulması.
Muhtar, köy halkının tamamı sebze ve meyvesini kendi üretir. Bir de buralar yazın serin, kışın da karlı geçer. Soğuk hava da insanın dinç kalmasını sağlıyor. Burada aile ortamında yaşıyoruz. Hiç kimse kimseyle kavga etmez, strese girmez, tam tersi birbirlerinin sorunlarına ortak olur. Bütün bunlar uzun ömürlü olmak için yetiyor” dedi. (Milliyet)
Öyle ya da böyle
Öyle ya da böyle
Uzun yasamin sirri sadece söylenen seylere bagli olmus olsaydi ülkemizdeki köylerde yasayan insanlarin hepsi uzun ömürlü olurdu. Uzun ömürlü yasamanin diger bir etkeni de genler olmasi gerekiyor. Cünkü bahsedilen köyde yasayan insalarin Kafkasya bölgesinden geldigi söyleniyor…
Haklısın Turan, genlerin ne olduğumuzla bağlantısı çok yüksek; fakat şu da bir gerçek ki, yaşadığımız coğrafyanın özelliklerine uyum kapasitemiz de oldukça yüksek. Özden ve çevreden gelenleri iyi dengelemek ve uyuşturmak esas maharet olsa gerek.
Genler ile cevre iletisim icerisindedir. Sadece genlerin var olmasi bir seyi degistirmez, onlari harekete gecirecek sinyallerin de olmasi gerekiyor. Cevreden gelen sinyaller anahtar görevini görür. Anahtar olmadan genlerin var olmasi bir ise yaramaz. Cevreden gelen sinyallerin iyi degerlendirmek icin detektörlere ihtiyaca vardir, bunlar da o sinyali degerlendiren genlerdir….