Northern Lights

His Dark Material Trilogy’nin ilk kitabı Northern Lights’ı bitirdim. Yazar Pullman gerçekten de çok ilginç yaratııcı örnekler sunuyor, üstelik bunu her yaştan okuyucuya sunma becerisini de gösteriyor. Gıpta edilmeyecek gibi değil.

Özellikle de kitabın basıldığı 1995 yılında henüz kuantum fiziğinin bugünki kadar popüler hale gelmediği düşünülürse, konunun önemi daha da iyi anlaşılır. İlk kitapta en önemli kavramlardan ilki şüphesiz “daemon” sözcüğü ile anlatılmış. Konunun geçtiği realitede her insanın bir de daemon’ı var ve kendini bir hayvan şeklinde ifade ediyor. Daemonların görülebilen ve dokunulabilen madde yapısı var, ancak bir büyük tabu olarak bir daemon’a sahibinden başkası dokunamaz. Daemonlar bir çeşit duygu-bilinçlilik seviyesi göstergesi gibiler, sahipleriyle ya da başka daemonlarla konuşabiliyorlar. Diğer bir ilginç özellik ise, ergenlik yaşına kadar çocuklarda sürekli şekil değiştirebiliyorlar. Ergenlikten sonra ise değişmeyen bir hayvan şeklinde sabitleniyorlar. İlginç detaylar var, örneğin hizmetlilerin daemonları sadece köpek oluyor, her çeşitten ancak köpek formunda! İnsan nerede ise daemonu da onunla birlikte geziyor. Ancak cadıların daemonları farklı yerlere gidebiliyor ve farklı işler için sahibince görevlendirilebiliyor. Bu yapısı ile CC serisindeki “çift” kavramını andırıyor.

Duygu ve bilinç paternini ifade eden daemonlar bağlı olduğu insan öldüğünde ölüyorlar. Şamanik kült içinde yer alan “yardımcı hayvan” kavramına çok benzeyen ancak bunun genelleştirildiği bir realite inşa etmiş yazar.

İlk kitapta ayrıca, başka bir dünyadan (realiteden) buraya yağan “dust” kavramından bahsediliyor. Dust, din otoritelerini son derece korkutan bir olgu, bu sebeple de ona karşı araştırma fonları ve büyük politik komplolar düzenliyorlar. İki ayrı dünya arasında köprü oluşturulması, partiküller vs konusundafizik bilgilerden oldukça yararlanıllmış.

Kitapta felsefi anlamda dikkate alınacak pekçok öge var doğrusu. Örneğin hoşuma giden bir paragraf şöyleydi: “Halkın içinde pek çok insan, daemon’ın aslan olarak kesinleşmesini ister ama sonunda bir kanişe sahip olurlar. Ve ne oldukları ile tatmin olmayı(kabullenmeyi) öğreninceye kadar da bununla ilgili huysuzlanırlar.. . Boşuna duygular işte!”

Serinin ikinci kitabına başladım bugün, bakalım neler bekliyor bizi başka dünyalarda 🙂

1 Yorum

  1. […] Gaiman yaptı! A tabi bir de Philip Pullman var, bir diğer hayranı olduğum ingiliz yazar; o da Karanlık madde üçlemesinde TOZları […]

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir