Dışarda şahane bir bahar havası var, örnek düzeyde.Lakin ben sadece balkondan iletişim kurabiliyorum çünkü üç gündür tam bir nezle atağı geçirmekteyim, göz, burun birbirine karıştı. Yıllardır olmamıştı, o sebeple biraz da şaşkınım. Nezlenin bastırılmış ağlama isteği olduğunu bildiğimizden buna yol açan durumlara hemen bi göz attım tabi :))) Son iki haftadır üst üste şanssız çakışmaların yaşandığını ve bunlara ağlamak yerine sinir sinir güldüğümü seyredince, vayyy sibel dedim, her şeyin yeri ayrı keşke ağlasaymışın bi yi dedim. Neyse, bio sistem bize gerekeni süper bi şekilde çözüyor nasılsa. İyi haftalar olsun sevgili frekanslar.
Digi ikinci gösterimler kuşağında taze biten fringe’den boşalan yere Heroes’u koymuş, bugün başlıyor. Seyretmemiş olanlara öneririm, tadı güzeldir.
Oysa ben LOST’u koymasını dilemiştim, neyse.
Nezle akıntıları ve baş ağrısı sebebiyle dün gece yeni dizilere baktım yattiğım yerden. Sifi kuşağına bi komedi dizisi koymuşlar; Deadbeat… İşte komedisi böyle olur bilimkurgunun, tabi ille yapılacaksa. bizim senaristlere izlemelerini öneririm.
Ayrıca drama kuşağına da yeni bir astronot dizisi koymuşlar bugün başlıyor şimdi gördüm, umarım biraz boşluk doldurucu kalitede olur. İyi seyirler keyifler olsun
*
Üç kişilik salata yapmışım kendime, harika olmuş ama ancak iki kişiliğini yiyebildim. Tadını bilseniz 300-500 km sine bakmaz koşar gelirsiniz :))) Niye bu kadar çok yaptıysam diye sorunca, canım çok istemişti cevabını aldım… hımmm bu c vitamini deposudur, demek ki bünye ihtiyaç sinyali vermiş dedi çok bilmiş zihnim 🙂 Hep çıkarım hep çıkarım, aman tanrım sen bizi koru 🙂
Zaten vitamin hapları almıyorum diye annem başımda boza pişiriyor ben de ona ama doktorum sağlıklı beslenen birine vitamin gerekmez diyor, reçeteye yazmıyor diyorum. Annem ona da itiraz ediyor zaten gittin kendin gibi bi doktor buldun diyor hahahahahahaa Yahu acile kaldırılmışken sabahın dördünde doktor bulma şansın var mı! Adamcağız yani benim prof doktorum sabah amerikaya kongreye gidecekmiş, hastanenin acil çağrısına hemen cevap vermiş, sonra da geçerken bi uğrayıp stentini takmış, hepsi bu. kimse kimseyi bulmadı lineer planda ama çok boyutlulukta bir tanıdıklığımız olduğunun tam olarak bilincindeyim.
Doktorum hiç konuşmaz, yılda bir kere kontrol için buluştuğumuzda gözleri hep bilgisayarının ekranında olur, tahlil sonuçlarına baktığını ima eder şekildedir. ben zaten gerekmedikçe konuşmam (yazarken geveze olduğuma bakmayın!) yanılıp şaşıp bi şey sorarsam ki muhtemelen o soru annemindir bana defalarca tembih etmiştir hahaahahah… O zaman yüzünü bana çevirip şöyle bir bakar ve hemen ekranına döner ve en kestirme cevabını verip sessizliğine avdet eder. Allah razı olsun. Bazen içinde neler olup bitiyor merak ediyorum, doktorlarda çok cevher vardır, çoğu içinde hapsetse de bi kısmı da dışarı döküp bizleri şaşırtır. Belki benim profun da içinde bi Asimov yaşıyordur, sessiz sedasız, utangaç bi Asimov! Kim bilir 🙂 Aloha
Sibel