Sibel İnsan kendi sorumluluğunu üstlenebilir isterse- keskin bi kararla bi cesur anda- ancak bu durumda bile belirsizliğin içinde olacaktır. İşte iinsana “belirlilik” vadedilemediği için o da sorumluluğa talip olmak istemiyor bence 🙂 Bu önemli bi kavşaktır, Einstein gibi açık zihinleri bile geri püskürtebilir! Bilim dünyası atmış yetmiş yıl öncesine kadar insanlara “kesinlik” vadediyordu, işte bu vaad sebebiyle dünya nüfusunun %50 si tanrı olarak onu belledi çünkü insan kesinlik ve düzen arayışındadır. Oysa şimdi bilim bu kesinliği bilinçsizce vermiş olduğunu itiraf ediyor ve şu an sadece belirsizlikle idare edeceğiz diyor, işte bu insanları yeniden düşünmeye ve aldıkları kararı gözden geçirmeye itiyor sanki. Hep duymaya çalışıyorlar: Acaba biri, bi şey bi kesinlik vadediyor mu? Aman kaçırmayalım onu 🙂
*
Mutlak Kesinlik, hayatın durması anlamına gelirdi ve bu da sonsuzluktur bi anlamda. Sonsuzluğu bu kadar kafaya takan insanoğlu gerçekten mutlak kesinlik aradığını biliyor mu? Ya da sonsuzluktan başka bir beklentisi mi var? Ne bekler sonsuzluğa gönül vermiş insan? Mesele yoksa sadece bedenin-ya da BEN’in- ölmemesi midir?
*
Biryerde,yabansı sessizlik ve geçen Pazar ayininin
Bil milyon üç yüz bin vaazı arasında;
Biryerde
Calvin’in İsa yorumu (Tanrı yardımcımız olsun)
ve kertenkeleler arasında;
Biryerde,görme ve konuşma arasında,biryerde
Kirli,vıcık vıcık söz birikimimizle
İlk yıldız ve çiçek gölgeleri çevresinde
Dönenen iri pervaneler arasında
O açıklık uzanır,artık ben olmayan ben’in
Her şeye karşın anımsadığı
Bir aşk gecesinde varılan karşı kıyıda,
Ve rüzgarı dinlerken,bir başka geceyi,
Karanlıkta uykusuz,koynumda ölüm,
Dulluğun ilk gecesini anımsarım.
Benim,benim,tümü kaçınılmazca benim;
Ama ben,artık ben olmayan ben,
Düşüncem ve suskunluk arasında bu açıklıkta
Benim olup da yitenleri,acıyı ve mutluluğu görürüm
Alp çayırlarında ışıldayan dağ çiçeklerince
Hüzünlü,el değmemiş ve apaçık.
Aldous Huxley-Ada