Sibel Doğaları çok duyarlı, şefkatli insanları -bilmeden- sınırsızca sömürmemizin sonuçları berbat oluyor. Bu tip insanlar kendilerini -bilinçsizce- korumaya çalışarak son derece soğuk hatta duyarsız bir persona geliştiriyorlar. Bunların çoğunu hayvan -ya da doğa- düşkünlüklerinden tanımanız olasıdır. İçlerine hapsolmuş tüm şefkati onlara akıtıyorlar ve herhalde haklıdırlar, ne de olsa hayvanların talep edeceği şeyler sınırlıdır, asla insanlarınkiyle kıyaslanamaz 🙁
*
Eski psikoloji zihne dayalıdır. Zihne dayalı ve belli bir dereceye kadar da geçmişin dar olan bakış açısına dayalıdır. Geçmiş hayatları dikkate almakta başarısızdır. Evet, eski Psikoloji, ruhu dikkate almakta başarılı değildir. Bunu yapacağını da beklemiyorum zaten. Olayların, durumların çok dar haline bakar ve çok, çok da zihinseldir. Bu yüzden çok da iyi çalışmıyor ve bu bizi düş konusuna geri götürüyor.
Psikolojik sorunlarda, hepsi zihin odaklı olduğundan, bir sürü zihinsel işlem oluyor, düşünebiliyor musunuz? Zihin, bir dereceye kadar çok akıllıdır. Aynı şeyin etrafında daireler halinde döner, döner ve adımlar attığını, bir şeyler üzerinde çalıştığını ve gelişme kaydettiğini hisseder,
Ama bu süre zarfında, gülerek “ Evlat, Ben onları aptallaştırdım. Onları aynı şeyin etrafında döndürüp, durdurdum” der. Zihin faaliyeti sever. Neden? Bu onu canlı tutar. Daima aynı şeyi, sakız gibi mekanik bir şekilde çiğneyip durur. Eğer düşünce ve duygulara saplanıp kalmışsa, işini yapmış hisseder.
Şimdi uygulanmakta olan, tüm bu psikoloji oyunu, son derece zihinseldir. Biz, bunun ötesine “kendinizden” başlayarak gidebiliriz. Bu daima kendinizle başlar çünkü böyle başladığınızda dışarı çıkıp, bir kürsünün önünde durup, öğütler vermek zorunda kalmazsınız. Yalnızca onu ışıtır ve ışığı saçarsınız. Yeni Psikoloji, ben ona- trompet çalsın lütfen (izleyiciler ayaklarını yere vurmaya başlarlar) teşekkür ederim, teşekkür ederim.–Şefkat Psikolojisi diyorum. Şefkat Psikolojisi.
Şefkat Psikolojisi, şimdi olduğunuz Ben-im den, sekiz yaşınıza ziyarete gider. Sekiz yaşınızdaki kendinizi ziyaret edersiniz. Bu sekiz yaşındaki size, hiçbir şey söylemek zorunda değilsiniz. Sadece orada olursunuz. Hiç bir şeyi onarmaya çabalamak zorunda değilsiniz. Sahte umut ya da sözler vermek zorunda değilsiniz. Sadece orada olursunuz.
Ama hiçbir şeyi değiştirmeye çalışmıyorsunuz. İşte bu, arkadaşlarım, şefkattir. Şefkat, orada kendiniz için olmaktır.
Şefkat, her ne oluyorsa, devam etmesine izin vermenizdir. Şefkat, doğru ya da yanlış diye hiç bir şeyi yargılamamanızdır. Sadece oradasınız.
Şefkat,sadece kendini kabul etmektir.
Şimdi, bazı komik şeyler oluyor. Şimdi orada 8 yaşındaki siz – sizin sekiz yaşınızda, hayatında bir şeylerden geçmekte olan siz- birdenbire bir varlık hissediyor. Birdenbire şefkat ve sevgi denen bir şey hissediyor, birdenbire bir umudu oluyor.(A)
İşte bu zamanda seyahat değilse nedir? Zaman yolculuklarının kuralını hatırlayın! Hiç bi şeye karışıp değiştirmeyin, sadece neler olduğunu seyredin, sevgiyle ve anlayışla seyredin. Ve bu aynı zamanda Toltec “özetleme” işlemi.
