Kıyas değeri ve sis

Değeri başkalarıyla kıyaslanarak yüklenen insan yavruları yetişkin olamıyor. Şükür ki artık kadınların bir kısmı bunu biliyor.

**

Günaydın frekanslar, dünü oldukça yarararlı bi sisin içinde geçirdim. İlginç bir gündü. Bakalım bugün uyanacak mıyım? Bahardan mı desek, yıldızlardan mı, ya da polenlerden mi?

• YENİ’den DOĞAnlar Kulubü sis demişsiniz ya aklıma geldi..uzun yolda, birdenbire hiçbirşey görmediğiniz bir sis bulutunun içine girdiniz mi hiç? benim bikaç kez başıma geldi. insan, tam korku olmayan tuhaf yabansı bi duyguyla doluyor. sanırım gündelik algı dünyamıza ait herşeyle iletişimin kesilmesiyle alakalı bişey bu.

  Aşkın Vezir Günaydınlar…:))) Yıldızlardandır…Onlar mevsimleri,mevsimler çiçekleri,çiçekler polenleri…Ve onlar da bizleri…;-)

  Sibel Atasoy Evet hem trafikte hem de rüyalarda o sisi deneyimledim. Gerçekten burnunu ucunu görememek insanı bunaltıyor hele de

  YENİ’den DOĞAnlar Kulubü Birkaç gez girdim öyle sise aynen…

  YENİ’den DOĞAnlar Kulubü Bu arada,sisin içinden gelenkapsamlı anlayışlar oldu fakat ancak bi kaç kelimeyle kaydettiklerim dışında şu anda o halden eser yok! Sadece olduğuna dair bir anı var! Yoksa sis dediğim şey gerçekten de dalgaya binmek miydi

  YENİ’den DOĞAnlar Kulubü kesinlikle evet..dalgaya binmek..dalgaya gelmekle karıştırmayın lütfen:)

  YENİ’den DOĞAnlar Kulubü hemen bi sonrasını görememek insanda garip bi duyguyu tetikliyor. çocukluğumda arkadaşlarımla oynadığım bir oyun vardı. zifiri karanlık bi bodrum katı bulur, kim oraya girecek, daha uzun kalacak bahsine tutuşurduk. çok girmişliğim vardır oraya. ellerimi gayriihtiyarı hep öne uzatır karanlığı yoklardım..eşsiz bir deneyim gibi geliyor bana bu hala..

  Sibel Atasoy Karanlık… İnsan oyunlarının tümüne ilham vermiştir. Tabi yeraltı da öyle 🙂 Ben kararnlıkta yürümeyi öğrenemedim çocuklukta o sebeple söylediğin gibi yoklaya yoklaya yol alıyorum. Oysa oğlum öğrenmiş, bi gün şöyle demişti “hiç sorun değil, dedem karanlıkta yürümeyi öğretti bana!” çok şaşırmıştım.
• YENİ’den DOĞAnlar Kulubü yaşadığımız illüzyonu düşününce, aslında o bodrum katının karanlığından çok farklı değil gibi..biz gördüğümüzü sanıyoruz aslında yapay bir aydınlanmanın ışığında sağa sola çarpmadan başka bir şey değil halimiz. karanlıklardan korkuyor oluşumuz çok manidar. yüzümüzü az biraz ve hatta bazen çokca oralara çevirmeliyiz. ne hazineler bulacağız kimbilir..deneyimi eşsiz kılan da bu bence.
• YENİ’den DOĞAnlar Kulubü Jung dedeyi hatırllattı yorumunuz: https://sibelatasoy.com/?p=4030
• YENİ’den DOĞAnlar Kulubü Üç yaşımda annecik beni bir vampir filmine götürdükten karanlık odalara girmekten çekindiren bir korku başlamıştı:)) Sonra üstüne gide gide yendik. Çok komikti; karanlık odanın kapısından bakmak, içeri girip hemen çıkmak, biraz durmak sonra kaçmak derken “amaan öcü möcü yok, varsa da beni sever:))” Biraz büyüyünce de arkadaşımı alıp en yakın sinemada oynayama başlayan vampir filmine gitmiştim korku sinemasıyla barışmak için. İşe yarıyor üstüne gitmek.
• YENİ’den DOĞAnlar Kulubü sanırım benim şansın şuydu: biraz yürümeye koşmaya başlayınca, sabahtan akşama sokakta arkadaşlarımla vakit geçirdim. gerçek doğamızı karşılıklı sayısız oyunlarla özgürce dışarıya çıkartan dönemlerdi onlar. evde el bebek gül bebek büyüseydim ve annem bana dünyayı öğretmek için didinip dursaydı her şey bambaşka olurdu.

• YENİ’den DOĞAnlar Kulubü konular o kadar grift ki arkadaşlar, sis bana “gölge” yi çağırdı, gölge karanlığı, karanlıktan da 0-6 yaş dünyayının tanımlanması çıktı. ben gene siste kalayım. insanların neredeyse tümünün karanlıktan korkuyor oluşu çok anlamlı.baştaki sis olayı da bi nevi karanlık aslında, görememe hali..yazarken bile komik geldi ve şunu diyesim var..ama biz zaten göremiyoruz kiiii:)

  YENİ’den DOĞAnlar Kulubü Bahçeli evlerde ve doğada büyümek çok harika gerçekten. Öyle büyümüş olmak ve yavruyu da öyle büyütebilmekten çok mutluyum; zaten ürün de parıldıyor:))

  YENİ’den DOĞAnlar Kulubü Evet çocukluğumuz bahçede, köyde anadolunun binbir yerinde geçti, bunun bütünlüğüme katkısını her daim hissederim. Tuvaletin beşyüz metre ilerde olduğu, mutfağın bahçeden geçildiği, farelerin cirit attığı yerler 🙂

  YENİ’den DOĞAnlar Kulubü Ben sisin karanlık olmadığını düşünüyorum. O karanlık ve aydınlığın birarada deneyimlendiği bi hat gibi sanki. Daha yüksek bir algılama, iki gözünden farklı gözlerinin algıladığı bir alan. Belki bunu ikinci dikkat tanımlamasına benzetebiliriz.

• YENİ’den DOĞAnlar Kulubü çok doğru..olağan farkındalığımızın kesintiye uğradığı bi hal yaşatıyor çünkü..

  YENİ’den DOĞAnlar Kulubü sis ve karanlık benzetmesi, ışık bahsi olmadan, sadece nesneleri görememe açısından yapıldı. bildik nesne algısı olmayınca bu kişiyi sol yan farkındalığına taşıyabiliyor elbette..meditasyon vb yapanların gözlerini kapatmasının da böyle bi anlamı var sanıyorum.