Sibel 
Ölü bir kentin
meydanında durup
kırmızı ayakkabıları bağlıyorum…
Bana ait değiller,
Anneminler.
Ona da annesinden kalmış.
Bir aile yadigârı gibi elden ele geçmiş
ama yüz kızartıcı mektuplarmışçasına gizlenmişler de.
Ait oldukları evler ve sokaklar da gizlenmiş
tıpkı
bütün kadınlar gibi…
Kurtlarla Koşan Kadınlar
