Sibel Yeşilköy gibi İstanbul’un müstesna bir semtinde oturuyorum 12 yaşındaki oğlum Bisiklet yolu olmayan caddelerin kenarından sahile bisiklete binmeye gidiyor,tabiki üstüne oturarak.
Ne diyeyim gidemezsin mi? Ben arabanın arkasına atıp bisikletini seni sahile götüreyim sen gidemezsin mi? Allah korusun (ki bu ülkede ki tek dayanağımız bu kelime) yolda Alkollünün , ehliyetsizin ,telefonla konusurken arabayı düzgün götüremeyen bir hıyarın ona çarpabileceğini mi anlatayım? öz güvenini yok mu edeyim?
(Kİ gazete okuyan bir çocuğun paranoyak olmama yüzdesi nedir bilemiyorum)
Yoksa hepinizin mahallesinde bir park yollarınızda bisiklet yolu ,üzerine araba park etmemiş kaldırımlarınız var da benim mi haberim yok?
Ama evet ya bu ülkede ben hep suçluyum zaten çocuk doğurduğum için,tek cocuk doğurduğum için,
Nereye gittiğini bilemediğim vergilerimi ödediğim için. Her gün camıma bayrak astığım için (ki zabıta gelip ikaz etti –yine bir ki Bayrak asma yönetmeliği var)
Saygılarımla.
N.O