Sibel Kültürümüzde bir şeyin hayırlısını istemek olumlu bir duyguyla gerçekliğimize kaydedilir. Dolayısı ile hem zeki bedenimiz hem de zihinsel tepkimiz bunu onaylar. Fakat gel gör ki uygulamada çoğu kez tam tersini yaparız. Dualar, olumlamalar her türlü simgesel yolla ve her an -aslında büyü olan-iç ve dış sesimizle İYİ ve Doğru olduğunu düşündüğümüz şeyleri bir bir sıralar ve onları talep ederiz! “Hayırlı olan iyidir” unutulup gider! Yaman bir insani çelişkidir bu.
Oysa “İYİ ve Doğru” olan ile “Hayırlı” olan birbirinden farklı olabilir.
İlki, bizim ve toplumsal kabullerimizin, taraftarlıklarımızın beklentisini içerir. Hayırlı olan ise, ihtiyaçlarımızın kuantumsal alanda ve bir çok farklı gerçeklik boyutunda bileşenlerini bilemeyeceğimiz örgüler, mayalandırmaların sonucudur. Görünmeyen gizemli bir mutfakta koca bir kazanda pişmektedir. Onu biz bulunduğumuz boyutta gerçekleştiğinde şans ya da kaza diye tanımlarız. O derece absürd gelebilir 🙂
Bütün bunları en basit bir oyunda her an tekrar tekrar görüp fark etmek kaçınılmaz. Evet Ayrılıklar hem tatlı hem de kederlidir.
Hayırlısı olsun. Aloha