Sibel Eğitim dediğin manipülasyonun en etkin, en yaygın ve azgın şeklidir demiş miydik bu güne kadar hatırlayamadım. Bu kadar geveze olmak zorunda değildim ki… Tabi bu yalnıca basitçe seçtiğim bir şey, ya da bana uygun bulunmuş rol, her ikisinde de sonuç değişmiyor ve ben çok gevezelik yaptım, öyle ki ne dedim ne demedim en ufak bir fikrim yok. Zaten bunun da önemi yok, madem önemi yok altı satırdır niye konuşuyorum?!
Neyse eğitimin en mükemmeli bile ancak mükemmel manipülasyon olurdu… Ki; “mükemmellik” subjektifin en kanlı tarafından, şaibeli bi kavram olduğuna göre eşitliğin iki tarafından de kolayca sadeleştirilebilir. Herkesin bildiği gibi, “bir şey” tarafından eğitilmeksizin oyunda bir rol kapamazsınız! Yani bir diğer anlamda; eğitim=Tonal’e giriş!
Eğitimi diğer eşiti ile değiştirelim: manipülasyon= Tonal’e giriş
Hayırlı uğurlu olsun…
Küba’da okuma-yazma oranı %100 müş…!
Kim ki eğitimi ciddiye almış, sırtı yere gelmez (tabi eğitimden kastımız sadece ögretim değil). Şu anda dünyanın en büyük, en şahane öğretmeni/manipülatörü televizyon hazretlerine sonsuz saygılar sunarım efendim 🙂
Hani yediden yetmişe denir deyimlerimizde, bunu bile aştık; beşikten mezara! Beşikten mezara manipülasyon :)))
Şimdi düşünüyorum da tv hazretleri tahta çıkmadan önceki her usul çocuk oyuncağı bile değilmiş. Breh breh breh… Yarım bıraktığım bir roman vardı orada herşey yıkıldıktan sonra hala ayakta kalanların televizyonlar olduğunu söylediğimi hatırladım (arada ben bile bazı laflarımı hatırlıyorum)… Artık tüm pazarlık televizyon sahipleri/satıcılar ile alıcılar arasında geçiyor. Geleceğimiz onların iki dudakları arasında bir ağacın yaprakları gibi dalgalanıyor…
TV sahiplerine bizi satmaları için ne zaman yetki vermiştik?
Evet, “egitim” manipulasyondur, hem de o kadar icimize sinmistir ki manipulasyon oldugunu bile unutmusuzdur…