Sibel Günaydın parlak güneşli güne ve tüm frekanslara. Kalbin işleri karmaşıktır, akıl bunu bilemez. Evet belki öyledir belki de değildir, her birimiz mükemmeliz. Kanıtı her an görebildiğimiz şey bu, harikayız. Hiç bi eksiğimiz fazlamız yok
Bugün şöyle 4-5 yaşlarında kıvır kıvır saçlı bi kız gibi uyandım. Uyanmaya ve çevremi anlamaya çalışıyorum. Aynaya bakıyorum mükemmelim. Güneşe ağaçlaragörebildiğim diğer şeylere bakıyorum övünç duyuyorum, onları seviyorum, kıkır kıkır gülen şirin bi kızım şu an için.
**
Bizler Dünya vatandaşı olarak doğduk, yine de Kozmozun tüm varlıklarına saygılıyız, karşılıklı onurumuzu sürdürebildiğimiz iletişime açığız.
Yayımevim olduğu zamanlarda süper fantastik-bilimkurgu yazan bi ortağım vardı, sonradan sansasyonel bence berbat bi kitapla Türkiye’de ünlü oldu (genel talep bu yöndeydi, asla yargılamıyorum), gerçi o bundan sanırım sadece maddı yetersizliğini aşabildiğine memnun olmuştur. Biliyorum çünkü hep yine de meşhur olamayan diğer harika kurgularını yazmaya çabaladı. Kimsenin tanımadığı o genç zamanlarında şöyle derdi (her tv ye çıktığımızda, dergi ya da gazeteye röp.verdiğimizde aynı cümleyi mutlaka söylerdi ve ben bunu öyle severdim ki!): “Fantazi ve bilimkurgu kitaplarında kendi isimlerimiz -ayşe,tolga,sevinç,serkan gibi-geçmezse bizler gelecek içinde yer alamayacağız demektir.” Şunu demek istiyordu bence; “geleceği biz hayalciler, kurgucular inşa ediyoruz ve içinde John, Peter, Janet varsa Nadire, Ceyhun, Meltem de olsun. Hoş anılar ve güzel günlerdi, iyi ki yaşadık onları.
**
Doğru adam gösterisi! http://www.eksisozluk.com/show.asp?t=the+truman+show
Bu kafes nasıl fark edilir?
Kafesten çıkmak için cesaret nasıl toplanır?
Ya herro ya merro diye, nasıl ölüme başkaldırılır?
**