Sibel Danimarka yapımı bir dizi, 2010’da başlamış ve maalesef ben ancak digitürke gelince seyretmeye başladım. Danimarka başbakanı olan bir kadının çevresinde geçen konu, ABD politikalarına karşı ve sosyalist bir bakış açısını yansıtıyor. Amerikadan ve tabi onun özentisi memleketimizden bakıldığında sanki ütopik bir dünya gibi görünüyor 🙂
İngiliz dizileri gibi biraz yavaş ve doğal, her bir yanı manken dolu değil. Gerçek insanlara bakarmış gibi olunuyor. Hele az önceki dördüncü bölümün büyük kısmı Grönland’da geçiyordu. Daha önce Botswana’da geçen bir kadın dedektiflik bürosu dizisi vardı, onun sayesinde Botswananın yerini öğrendim, insanlarını kültürlerini, bakış açılarını… O da ABD politikalarına karşıydı. Gerisi çekildi mi bilmiyorum ama türkiyeye gelmedi.
Borgen’de, sözü edilen bi çok şeyin yaşandığını göreceksiniz 🙂
EK: başbakan taksiye biniyor, evinde hizmetçi bakıcı vesaire yok, iki çocuğuna üniversite öğrencisi bir kız part time bakıcılık yapıyor. Sadelik diz boyu.
*
Coen biraderlerin çektiği bu filmi zamanında kaçırmışım: No Country for old men! O kadar zengin bir içerik, öyle sahici bir anlatım ki ne diyeceğimi bilemiyorum. Adeta filmin içinde yaşıyorsunuz, her şey için herkes için ağlamak istiyorsunuz. Hem yazarına hem de yönetmenlerine gıpta ettim, bunca şeyi hem anlaşılabilir şekilde sunacaksınız hem de hiç böbürlenmeyeceksiniz… Dünyayı böylesi insanlarla paylaşıyor olmak güzel
http://www.sinemalar.com/film/2383/ihtiyarlara-yer-yok
Bu arada sanırım zevklerim de değişip dönüşüyor, -herhalde herkese oluyordur-geriye baktığım zaman en beğendiğim filmlerin ortak özellikleri zekice kurgulanmış olmalarıydı; örneğin 12 maymun,13.kat,olağan şüpheliler, fiight club,matrix gibi -tabi şu an aklıma gelenler- bu filmleri hala beğeniyorum ancak eskiden yollarımızın hiç kesişmediği farklı zevkler olduğunu da fark ediyorum 🙂