Sibel Ne pişirsem diye sıkıntıya düştüğünüz bi gün. Mantar soslu spagetti (hadi 2 kişilik olsun bakalım)
2 domates rendesi bir tatlı taze biber, az zeytinyağı ve az biber salçası (adana ltf) ile pişsin biraz, üzerine kesilmiş mantarlarınızla birlikte 4 diş kıyılmış sarmısak ekleyin. Pişmeye yakın, pul biber,karabiber, az köri, az soya sosu dökün (salça ve soya sosu tuzlu olduğundan spagettiyi tuzda haşlamanız yetecektir.) ocaktan almadan 3 dk önce varsa azıcık kırmızı şarap ilave edin, yoksa da hiç sorun değil, yani artık lezzetten bayılmak istemeyiz değil mi?) Haşlanmış spagettinizi süzüp sosla kavuşturun. Tabağınızın köşesine bi kaşık yoğurt alın, hem mideye hem tabağa süs olsun. Afiyet olsun. Şahane bi lezzettir bu, makarna sevenler sevmeyenler en azından bi kere denesinler. Ben hiç tarif kullanmam nerdeyse, tüm yemeklerimin nasıl yapılacağını ellerim ve burnum ve de gözüm bilir, ben kenardan seyrediyorum genellikle :))))
**
“Bir profesör konferans vermek üzere salona girer ve dinleyicilere “Hayat nedir? ” diye sorar. Böyle bir soru beklemeyen dinleyicilerin kısa sessizliğinden sonra sözlerine devam eder: “Bir insan ortalama 70 yıl yaşar. Günde 24 saatin ortalama 8 saatini uykuda geçirir, kalır 16 saat. İş ve yolda da ortalama 10 saati geçer, kalır 6 saat. Yemek ve fiziksel ihtiyaçlar için de 2 saati düşersek kalır 4 saat. Bir insanın günde ortalama üç saat televizyon seyrettiğini düşünürsek kalır 1 saat. Bu 1 saati bütün ömrü için toplarsak 3 yıl yapar. Yani ortalama bir insanın ruhunu ve beynini geliştirecek faaliyetlerde bulunması, sevdikleriyle beraber olması, hayatına güzellikler katması için yalnızca üç yılı vardır. Sadece televizyon seyretmeyi bıraksa 9 yıl kazanır. Uykusundan bir saat fedakârlık etse 3 yıl daha kazanır. Her anın önemli olduğunu düşünerek yaşarsa buna daha yıllar ekler. Hayat yaşadığımız zamandır ve zaman su gibi akıp geçer. İnsan ne yaşarsa bu yıllar içinde yaşar veya yaşamaz.”
Bu gelir gider tablosunu ilk genclik yillarinda yapmistim ve tabi gerekeni de yaptim cunku bildiginizde oturup ölmeyi bekliyemiyorsunuz. Dikkatinizi verdiginiz yerde olacaginiz ve bizatihi o olacaginiz kesinken, zamanin gecip gitmesine seyirci kalmazsiniz. “Zaman ben’im” diye yuksek sesle bi kere söyleyin kulaginiz bunu duysun, inanin cok şey degişecek.