Seninle ben, gökkubbeden önce olanız.

Geceleri uçardım hep
bi cesaret geldi bana
uçuyorum
güneşin gözüne baka baka
görüş alanım pırıl pırıl
hafif bulutumsular boğazın üstünde
insanlar insanlar kuşlar
köprü kalabalık
deniz dalgalı mavi mavi
ohh be dünya varmış böyle
nazlı nazlı dalgalanan bayrağın üstüne konuyorum
beni de sallıyor.
hep salıncak severdin
al sana bi salıncak der gibi oldu felek
Bu güzelliğe doyum olmaz galiba?!

Dur, sıkıldığım zamanlara ödünç vereyim
bir avuç, ne olur ne olmaz.
Ey sıkılan, acıyan her ne varsa
açtım avcumu, dökülsün altın parıltıları
biraz da derinlere, daha derinlerime
kırık faylarıma olsun
ahhh ben ışığın bulaştığını bilmezdim
gündüz uçmamıştım ki hiç!
parasız kalırsam bu işe girişeyim ben
kova kova ışık badanasına…

Işık dedim de aşk geldi kapıya
önce ben varım ben, dedi
Güldüm ona, kahkahalarımın içinde
binlerce minik kıymık ışıktan.
Vay vay vay dedi dile gelip!
seninle ben
Gökkubbeden önce olanız.

sa

2005-Ortaköy

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir