Sibel Rüyadan rüyaya kayıyoruz
Gerçeklik dondurma gibi eriyor
en incesinden bir tül bile yok arada
öyle cascavlak tüyleri yolunmuş kuş misali
kalıveriyoruz ortada
Sen, ben, benin halleri karışıyor kesif neme
Sahiden de bu kesif nem! Göz gözü görmüyor
Sınırlar, eski zaman abideleri
Teslim olacak mısın gönlünle?
Genzimin gerisinde belirsiz tekinsiz
bir açıklık genişlemede
her şey güzeldi çok güzeldi
kıymetliydi
Sislerin ardındaki, varsa eğer
bilinmedik şimdi
sa
Yüksek yoğunluklu bir arayış hali
Yühsek farkındalığa gidişte son çırpınışlar
Ben kimim ve nerdeyim düşüncesi
Işığı aramak için geçen bir yaşam
Bir türlü bulunamayan ve
bulmaktan ümit kesilen ışık
ve sonrasındada
Ve sonunda ışığın bulunuşu
ve finale doğru bir koşu
Yaşlanmaktan değil bıkmaktan
Yorulmaktan değil sıkılmaktan
Sevgiler saygılar.
E.Yilmaz
Birinci elden deneyimlemediğim hiç bir bilgiye (ikinci elden olanları da tartabilirim) paye vermemeye kesin olarak karar verdim. Bu beni oldukça cahil kılacak muhtemelen fakat yeni bişeye ancak böyle kapı açabileceğimi sanıyorum. 🙂 Oyun aslında sıkılmaya pek imkan vermez :)))
Oyun eger bitmemişse tabiki sıkmaz
ve insanı içine alır ve yuvarlar.
Ama eğer oyunu bitirmisseniz artık
oyundan zevk almassınız çunkü artık
oyunu bütünüyle biliyorsunuzdur bu sizi
sıkar.
Bu durumda ya gözlemci olup oyunu
seyredersiniz aradada oyuna girip
biraz oynayıp çıkarsınız yada
oyundan tamamiyle çıkarsınız.
Bu durumdada artık evrende size hiçbir
sır kalmadıgı için epeyce sıkılırsınız.
Fakat oyunu okumak öyle kolay birşey değil
ve bunu okuyabilmiş çok çok az kişi var.
Oyunu birinci elden deneyimlemek yani
ışığı bulmak demek.
Bunun içinde ya inisiye olmalı yada
rüyalarda aydınlatılmalı.
Işığı bulmuş kişi için artık dışarının
ne düşündüğü hiç önemli değil.Zaten
bu durumda varlık oyunu kendi şekillendirmeye başlıyor.
Sevgi ve hürmetlerimle.