Sibel Sözün bittiği yerdeyim anne
bitmez zannederdim hem de
serçeler keskin sesleriyle ıslık çalıyor
demek onların hala söyleyecekleri var
Eğer susarsam temelli bu seni üzer mi?
Yoksa bir başka acayipliği deyip geçebilir misin
hep yapabildiğin gibi.
seni seviyorum hem de çok
o küçük mavi gözlerinin parlaklığını
dürüstçe, doğrudan bakışını seviyorum
onaylamadığını açıkça belirten
fakat anne desteğini asla çekmeyen
hiç sakınmayan hep vermek isteyen seni
çok seviyorum.
Umarım hayatta itiraf etmediğin gizli isteklerini
ben gerçekleştirmişimdir.
Ve sen bana şakacıktan kızar görünmüşsündür.
Doğanın kalbine uzattığın kolların boş kalmamıştır.
Çünkü senin kolların ben’im anneciğim
Sa
14.07.04
Anlamsızlık duygusu ve içimizde susan ses sözün bittiği yere götürür çoğumuzu, yazdıklarımız, okuduklarımız kara işaretlerden ibaret olurlar gün gelir..Sizin sözünüz bitmez, bitmesin, olağanüstü anne satırları.
ss.
Teşekkür ederim Şule, aslında bu unuttuğum eski şiirimsilerden, bir arkadaş bulup çıkarmış geçen hafta, görünce benim için de şaşkınlık oldu 🙂