Sibel İçsel alanından iki yüzlülüğü çıkarmış olan kişi aydınlanmayı deneyimleyecektir. Ramakrişna çok güzel söylemiştir;
İçsel söyleşinizi ve konuştuklarınızı bütünlemek ,aydınlanmadır.
Tüm duygular bedeninize katılmış bir miktar sıvıdan başka bir şey değildir.
Eğer bu sıvıları dışarı atarsanız,duygular kaybolacaktır. Bu gerçeği anlayınız.
Bunu anlayınca tüm sorunlarınızı çözersiniz. Tüm duygusal acılarınız,
duygusal kalıntılarınız bedeninizde bir miktar sıvıdan başka bir şey değildir.
Yaptığınız bir çok şey için sonradan pişman olursunuz. Çünkü, yaptığınız
sadece bedeninizdeki bir miktar erkek hormonu nedeniyledir. Bedeninizde
hormon düzeyiniz yüksekken verdiğiniz bir çok karar, bu sıvı
bedeninizden atıldıktan sonra farklı olacak,tüm stratejiniz değişik olacaktır.
Tüm hayat kavramınız,tüm fikir ve kararlarınız farklı olacaktır.
Size anlatıyorum,kendinizi bu bir miktar sıvı temelli zihniyetten,
bu zihniyetten özgürleştirin. Bu pratyahara’dır. Pratyahara, beden
ıvılarıyla bir karar almaya zorlanmamak anlamındadır.
Derin arkadaşlık , arzu,tutku ihtiyacının yerini tamamıyla alacaktır. Çok önemli bir sutra. Özellikle evlilikte, kuvvetli arzu nefrete dönüşür. Anlayınız, derin nefret, derin arzuyla yer değiştirir. Gerçek ise şudur. Derin arkadaşlık fiziksel ilişki ihtiyacının yerini alır. 10 yıl birlikte derin bir arkadaşlıktan sonra, eğer gelişme olursa birdenbire fiziksel ilişki ihtiyacınızın kalmadığını görürsünüz.
Anlayınız sevgi olduğu sürece nesne tektir. –sayıca değil- yeganedir.
Sevgi şeyleri biricik yapar. Sevgi şeyleri yegane ,tek yapar. Sayıca olursa ,
başkasıyla yer değiştirebilir. Ama sevgi,sevgi elementi sizinle diğer insan
arasında oynamaya başladığında artık sayı yoktur. Siz biricik
,yeri alınamaz,değiştirilemez, biricik varlıksınızdır. Sevgi kişiye bile hayat Sevgisiz, kişi nesneye ,faydaya indirgenir.
Sevgisiz, birine,bir güzel kadına ya da erkeğe ,ondan ne alabilirim diye
baktığınızda ,onu varlık ve ruh olarak değil,nesneye indirgeyerek bakıyorsunuz.
Yalnızca ,o kişiye sevgiyle baktığınızda ,o ruhtur,yaşayan varlıktır.
Bu sevgi orada olmadığı zaman, o kişi şeydir,nesnedir.
Bu nedenle insanlar size arzulu gözlerle baktığı zaman ,çirkin, antipatik
gelir. Kendinizi kapatırsınız. Hemen kendinizi kapatırsınız. Kendinizi
saklarsınız. Oradan gitmek istersiniz. Ne zaman birisi size derin sevgiyle baksa,
hep o insanın çevresinde olmak istersiniz. Bir an için bir göz kontağı,bir
bakış bile olsa ,onu beklersiniz. Bu tek göz kontağını,
bu tek bakışı ,yakalamayı beklersiniz.
Bu birliğe,eşsizliğe değer katan bir sevgidir.
RA Bilgilerinde “saymayı bırakın!” derdi, “bir kişiye ulaşmak dünyaya ulaşmaktır”
Bunu hatırladım ve bir de Bİr Kadını Öldürmek kitabındaki üçüncü ve ölmeden önceki sonuncu kıvırcığın isminin “Yegan” oluşunu. İlginç geldi şu an bu tesadüf!